Kilka dni temu miała miejsce sytuacja, która sprowokowała mnie do napisania tego postu. Mianowicie, kiedy na przerwie między lekcjami wszyscy wyjęli drugie śniadanie i zaczęli je ochoczo pałaszować, jedna z moich koleżanek powiedziała: "Serio? Czy tylko ja głoduję?" Nie umiem do końca ocenić, co miała przez to na myśli i czy był to żart, jednak mimo wszystko uświadomiłam sobie, że tak wielu ludzi decyduje się na głodówkę, nie wiedząc nawet z czym mają do czynienia.
Dlatego w dzisiejszym poście postanowiłam chociaż troszkę omówić ten rozległy temat.
Z własnego doświadczenia wiem, że ilu ludzi, tyle opinii o głodówkach. Ja chcę pokazać wam niektore za i przeciw, a na koniec przedstawić swoje własne zdanie na ten temat.
Zacznijmy od tego, że jeśli już decydujesz się na głodówkę, musisz wcześniej skonsultować się z lekarzem! Bez tego ani rusz!
Na dodatek głodówka nawet jednodniowa wymaga kilku dni przygotowań, w trakcie, których powinnaś stopniowo obcinać ilość spożywanych kalorii. Dodatkowo w tych dniach powinno sie stopniowo ograniczać spożywanie niektórych produktów. Z pewnością odpadają fast foody, słodycze i wszystkie tego pokroju produkty. Potem możesz wyeliminować mięso i zrobić dzień owocowo- warzywny. W ten sposób organizm lepiej zniesie głodówkę.
W czasie samej głodówki powinno się pić duże ilości płynów - najlepiej wody mineralnej i soków warzywnych.
Także po zakończeniu głodówki nie możemy wrócić od razu do normalnego jadłospisu. Musimy powoli z powrotem wprowadzać poszczególne produkty do naszego jadłospisu.
Jak się okazuje głodówka (ROZSĄDNA OCZYWIŚCIE) może przynieść kilka korzyści. Jest ona sposobem na usunięcie toksyn z organizmu, jednak chcę w tym miejscu podkreślić, że jednym z wielu. No i na dodatek może wspomóc leczenie niektórych chorób takich jak nadciśnienie, żylaki, nieżyty żołądka, zapalenie jelit, trądzik młodzieńczy, migreny, alergie. Do tego może pomóc w zwalczaniu cellulitu.
Jednak trzeba sobie uświadomić, że WSZYSTKIE głodówki nawet te jednodniowe są niebezpieczne dla naszego zdrowia. Głodówek nie mogą stosować kobiety w ciąży i te karmiące piersią, a także osoby po ciężkich operacjach, osoby w podeszłym wieku i zażywające leki, nastolatki oraz osoby chore na: grużlicę, nadczynność tarczycy, nowotwory, cukrzycę, hipoglikemię i osoby chore psychicznie.
Teraz to, co najważniejsze; GŁODÓWKA ABSOLUTNIE NIE JEST SPOSOBEM NA SCHUDNIĘCIE. Dlaczego?
- Podczas głodówki tracisz nie tylko tłuszcz, ale też mięśnie. A chyba nikomu nie zalezy na pozbyciu sie mięśni, prawda? Dodatkowo spowalnia sie metabolizm, co zazwyczaj prowadzi do efektu jo-jo po zakończeniu głodówki.
- Skutkami głodówki mogą byc zasłabnięcia i zaburzenia rytmu serca. Wszystko to jest spowodowane przez zaburzenia elektrolitowe (we krwi obniża się stężenie potasu, magnezu i sodu) Z kolei nagromadzenie sie związków ketonowych w organiźmie (wynik niecałkowitego spalania tłuszczów) prowadzi do zaburzeń kwasowo- zasadowych i zaburzeń w pracy narządów. Głodówce może towarzyszyc tez nieprzyjemny zapach z ust.
- Chyba nie muszę nawet wspominać o wpływie głodówki na nasze samopoczucie. Przemęczenie, apatia, niezdolnośc do uczenia się, wstręt do jedzenia... Można wymieniac długo.
- Jeśli chodzi o urodę to wypadające włosy, łamiące się paznokcie, wypryski i pryszcze także nie brzmią zachęcająco.
- Do tego dochodzą takie skutki jak zaburzenia pracy układu nerwowego, bóle głowy, przewodnienia organizmu, zahamowania rozwoju u osób młodych, mozliwość rozwinięcia sie kamicy nerkowej bądż nadciśnienia tętniczego.
Podsumowując, co prawda głodówka może pomóc w usuwaniu toksyn z organizmu, jednak moim zdaniem lepiej skorzystać z innych, bardziej bezpiecznych metod, Jesli jednak już decydujemy sie na głodówkę, należy najpierw skonsultowac się z lekarzem.
To tyle na dziś i życzę wam wszystkim dużo zdrowego rozsądku.
Cmook
Milka
0 komentarze